Trabzon İmparatorluğu ya da Tzaniti (Lazistan) Krallığı Orta Çağ’da Doğu Karadeniz’de kurulmuş yerel krallık. Dördüncü Haçlı Seferi sırasında Bizans İmparatorluğu’nun yıkılmasından kısa bir süre sonra, İznik İmparatorluğu ve Epir Despotluğu ile kurulan üç devletten biriydi.
Etimoloji
Genelde Trabzon İmparatorluğu olarak bilinen devletin sık kullanılan 3 ismi vardır:
- İmparatorluk Trabzon merkezli olduğu için Ortaçağ’da ünlü olan başkentinin adıyla yani “Trabzon İmparatorluğu” olarak adlandırılmıştır.
- Bizans tarihçisi Yeoryos Pahimeris tarafından “Laz Sınır Devleti” olarak anılan ülke topraklarının yöneticileri de “Laz Kralları” olarak anılmışlardır. Selçuklu Hanedanı tarafından Tzanika/Canik Kralı olarak adlandırılan Trabzon İmparatorları, Tarihçi İbni Bibi tarafından “Tzaniti Kralları” olarak tanımlanmışlardır.
Caniti/Tzaniti: Tzan (Laz ulusal ismi) + iti (Lazca’da ülke, toprak belirten son ek) yani Lazistan Krallığı anlamına gelmektedir.
- Devlet kurucu Komninos Hanedanı’nın adından dolayı “Komnenos İmparatorluğu” olarak da anılmıştır.
Bazı kesimler tarafından Trabzon İmparatorluğu’na Trabzon “Rum” İmparatorluğu yakıştırması yapılmışsa da gerçekte ne imparatorluk kayıtlarında ne de diğer çağdaş kayıtlarda böyle bir adlandırma olmayıp bu söylem 20. yüzyılda siyasi amaçlar için kullanıldığı düşünülebilir.
Coğrafya
Trabzon İmparatorluğu sınırları en geniş olduğu zamanda batıda Karadeniz Ereğli’sinden doğuda Fasis’e doğru uzanan yaklaşık 1000 kmlik sahil şeridine yayılıyordu. Karadeniz’in kuzeyinde günümüzde Rusya dahilinde bulunan Kırım’daki Kherson ve Kerç toprakları da Trabzon kontrolündeydi.
İmparatorluk toprakları geniş çaplı tarıma müsaade etmeyen dağlık bir yapıya sahipti. Fakat transit ticarette önemli bir konumda bulunan topraklar tarıma elverişli olmasa da dağlık ve ormanlık arazisinden dolayı savunma açısından avantajlıydı.
Bölgesel değişiklikler
Trabzon çoğunlukla etkisiz olsa da tamamen savunmacı bir dış politika izlemektedir. Bu bağlamda Bizans’ın Geç Dönemine benzemektedir. Başlangıçta oldukça geniş topraklara sahip olan Trabzon İmparatorluğun ana şehirlerini çevreleyen topraklara ve dağlara sızabilen örgütlü Türkmen kabileleri tarafından işgal edilmiştir.
- 1204 – 1211: Konstantinopolis’in düşmesinden sonra David’in Paflangonya ve Haldia’nın üzerine seferler yapması.
- 1212: Herakleia Pontike’nin İznik İmparatorluğu’na kalıcı kaybı.
- 1214 – 1254: Sinope, Amisos ve Oinaion’nun Anadolu Selçuklu Devletine geçici olarak kaybedilmesi.
- 1228 – 1230: Amisos ve Oinaion’nun geçici olarak ele geçirilmesi.
- 1243 – 1297: Oinaion’nun geçici olarak ele geçirilmesi.
- 1243 – 1268: Amisos geçici olarak ele geçirildi, 1268’de kalıcı olarak kaybedildi.
- 1254 – 1265: Sinope geçici olarak ele geçirildi, 1265’de kalıcı olarak kaybedildi.
- 1302: Kerasous Savaşı, Türkmenler Kerasous’a saldırdı ve çoğu toprağı ele geçirdi, Oinaion geçici olarak kaybedildi.
- 1347 – 1358: Oinaion’nun geçici kaybı.
- 1386: Limnia’nın kalıcı kaybı.
- 1445: Oinaion’nun kalıcı kaybı.
- 1461: Trapezus ve Kerasous’un düşüşü.
- 1468: Kerasous Adasının düşüşü.
- 1475: Teodoro’nun düşüşü.
- 1478: Haldia’nın düşüşü.
Tarih
Devletin kurucuları olan Komninos Hanedanı, General İsaakios Komninos zamanında Bizans İmparatoru VI. Mihail’e darbe yaparak tahtı ele geçirmiş, 100 yıldan uzun bir süre Bizans İmparatorluğu’nu yönetmişlerdir. Fakat İstanbul’un Haçlılar tarafından işgal edilmesinin ardından Komninos Hanedanı’nın üyeleri Aleksios ile David, halaları Gürcü Kraliçesi Büyük Tamar’ın yardımıyla ata yurtları Karadeniz’e sığınmışlardır. Antik Kolkhis topraklarının doğu uzantısı olan Fasis’e sığınan kardeşler daha sonra Trabzon’a sahip çıkmışlardır.
Kuruluş
I. Aleksios, Gürcülerin desteğiyle 1204 yılının Nisan ayında Trabzon’da imparatorluğunu ilan etmiştir. Trabzon İmparatorluğu’nu kurduğunda 22 yaşında olan I. Aleksios burada kendisini “Roma İmparatoru” olarak tanımlamıştır. Trabzon Ordusu’nun başkomutanı olan Aleksios’in kardeşi David, Laz ve Gürcülerden oluşan ordusuyla Paflagonya’ya saldırmış böylece Karadeniz Ereğlisi ile Sinop arasındaki arazi de Trabzon topraklarına katılmıştır.[4] Trabzon İmparatorluğu’nun batı yönündeki bu genişlemesi başta Bizans’ı, İznik İmparatoru’nu ve Selçuklu Türklerini rahatsız edince yeni savaşlar patlak vermiş Trabzon İmparatorluğu Sinop’un doğusuna geri çekilmek zorunda kalmıştır. Pek çok savaşta Trabzon Ordusu’na kumanda eden David bu savaşlarda henüz 20’li yaşlardayken can vermiştir. Sinop’ta bir ziyafet sırasında Selçuklular tarafından yakalanan ağabeyi Aleksios de, ya Sinop’tan çekilmek ya da ölmek arasında seçim yapmaya mecbur edilmiş, Sinoplular Trabzon’a bağlı kalmak istediklerinden Aleksios ölse bile Trabzon tahtının varisleri olduğunu öne sürerek Selçuklu hakimiyetine girmeye yanaşmamışlarsa da şehir 1214 yılında zorla ele geçirilmiştir. Trabzon İmparatorluğu’nun savunmasını güçlendirip, Trabzon ticaretini zenginleştiren I. Aleksios; 18 yıl hükümdarlık yaptıktan sonra 1222 tarihinde 40 yaşında ölmüştür. Cenazesi Trabzon’daki Eugene Kilisesi’ne (Yeni Cuma Camii) defnedilmiştir.
Yükselme Devri
I. Aleksios’tan sonra tahta geçen I. Andronikos döneminde Selçuklularla şiddetli çarpışmalar yaşanmıştır. Selçuklu Hanedanı Trabzon’u kuşatmış fakat geri çekilmek zorunda kalmışlardır, müstahkem yerlerde kurulan Selçuklu kampları da Maçkalı ve Gümüşhaneli yerliler tarafından baskınlara uğratılmıştır. Trabzon İmparatoru Andronikos bu zaferler onuruna sütunlar diktirmiş ve kendi adına altın sikke bastırmıştır.
Andronikos saltanatını takiben I. İoannis başa geçmiş onu da I. Manuil izlemiştir. Onun saltanatı sırasında -13. yüzyılın ortalarında- Moğollardan kaçan Türkmenler Anadolu’ya gelmeye başlamışlardır. I. Manuil Moğollarla iyi ilişkiler geliştirmiş Trabzon ticari önemini korumaya devam etmiştir. Trabzon Ayasofya Kilisesi onun döneminde inşa edilmiştir. Yine aynı yüzyılda Ceneviz ve Venedikli İtalyanlar Trabzon İmparatorluğu’ndaki ticari faaliyetlerini geliştirmeye başlamışlardır. Trabzon ile Selçuklu arasında sürekli olarak çatışmalara neden olan Sinop, İmparator Georgios tarafından da kuşatılmıştır. Georgios, Bizans karşıtı politikasıyla dikkat çekmiştir. 13. yüzyılın ikinci yarısında İstanbul’daki Haçlı işgali bazı aşamalardan sonra yerini Paleologos Hanedanı’na bırakmıştır. Böylece işgalden kurtulan Bizans İmparatorluğu tahtına VIII. Mihail oturmuş kendisinin yeni Roma İmparatoru olduğunu Trabzon’dakilerin ise Laz Kralları oldukları beyanında bulunmuştur. Böylece Laz Kralı olarak nitelediği II. İoannis’i İstanbul’a davet eden VIII. Mihail, Trabzon İmparatoru’nu, kızı Eudokia ile evlendirmiştir. Ardından I. Manuil ile ikinci karısı Gürcü Prensesi Rusudan’ın kızı Teodora bir darbeyle Trabzon tahtına oturarak imparatoriçe olmuşsa da daha sonra II. İoannis tekrar tahta geçmiştir. Tüm bu karışıklıklar arasında da Türkmenler Gümüşhane’nin kuzeybatısına saldırmışlardır.
Trabzon İmparatorluğu en parlak dönemini II. Aleksios döneminde yaşamıştır. Onun döneminde Giresun’a sızmaya çalışan Türkmenler bu bölgelerden çıkarılmışlardır. Ceneviz etkisini de kırmaya çalışan Aleksios, Venediklilerle anlaşmalar yaparak ticaretin Ceneviz tekeline girmesini engellemeye çalışmıştır. İmparatorluğun savunmasını da arttırarak gece-gündüz devriye gezecek güvenlik kuvvetleri oluşturmuştur. Fakat II. Aleksios döneminde Tzanikhiti ve Kamakheni gibi köklü aileler de Trabzon İmparatorluğu’nun yönetimine karışmaya başlamışlardır.
İç Savaşlar Dönemi
II. Aleksios’dan sonra tahta çıkan III. Andronikos döneminde ilk kez iç savaş ve Megadük İoannis önderliğinde isyan çıkmıştır. Bunun sebebi Andronikos’un tahta çıkar çıkmaz kardeşlerini öldürtmesidir. Halk bunu hoş karşılamayarak onun soyunu tahttan men etmiş yerine ise Gürcü lider Bekha’nın diğer torunu Basileios’u tahta çıkarılmıştır. Basileios döneminde merkezi otorite iyice zayıflamış Samsonlar, Tzanikhitiler, Kamakheniler gibi yerli aileler kendi topraklarında özerk hareket etmeye başlamışlardır. Basileios, bu hareketlerin önünü alabilmek için Megadük Lekes Tzatzintza ile oğlu Trabzon Ordusu’nun başkomutanı Tzamba’ya suikast düzenletmiştir. Basileios’un yerel lordları öldürmesiyle gerginleşen ortama halkın hoş bakmadığı başka durumlar da eklenince bir Güneş tutulmasında halk imparatora başkaldırmıştır. Daha sonra Basileios’u zehirleyen ilk eşi Trabzon tahtına oturmuştur. Fakat o da Basileus’un kendisini bırakarak evlendiği ikinci eşi İrini’yi ülkeden kovunca tekrar iç savaş çıkmıştır. Karadenizli Komninosların haricinde birinin, kendilerinden olmayan bu Konstantinopolisli Kraliçenin tahtta oturmasından rahatsız olan yerlilerden Sebastian Tzanikhiti ve diğer yerli kabileler Hagios Eugenius Manastırı’nı ele geçirmişlerdir. Daha sonra Konstantinopolis’dan gönderilen kuvvetler bu isyanı bastırıp ele başlarını idam ettirseler de Laz Lordlarından Anakutlu’nun torunu II. Aleksios’un kızı Anna, yerli askerlerin yardımıyla Trabzon tahtını ele geçirmiş, Kraliçeyi de Konstantinopolis’a geri göndermiştir. Anna’nın tahta geçmesi yerlilerin güçlenmesi Yunanların bölgedeki etkinliğini kaybetmesi demekti. Bu yüzden Konstantinopolis, hemen Trabzon tahtına geçmesi için -ve Bizans taraftarı olması için- Mihail’i desteklemek üzere 3 gemi asker göndermiştir. Yunanlar tarafından törenlerle yeni hükümdar ilan edilen Mihail’in hakimiyetine başta sessiz kalınır gibi görünse de hemen sabahına sarayı basan Lazlar, Mihail’i yaka paça dışarı atmış gemilerle gelen Bizanslıları da öldürmüşlerdir. Fakat daha sonra Ceneviz gemileriyle Trabzon’a gelen III. İoannis, İmparatoriçe Anna’yı boğdurarak başa geçmiştir.
Trabzon İmparatorluğu 1340’larda büyük bir veba salgınıyla sarsılmıştır. Ardından İtalyanlar Giresun’u yağmalamışlardır. Bu olaylar üzerine Türkmenler de büyük bir orduyla gelerek imparatorluğu ele geçirmeye çalışmışlarsa da çok ciddi kayıplar vererek geri çekilmek zorunda kalmışlardır. III. Aleksios iç çatışmalara bir son vermeyi amaçlamış ve bunu büyük ölçüde başarmıştır. Onun döneminde İoannis Tzanikhiti’nin, Gümüşhane’deki Tzantzak/Canca Kalesi’ni ele geçirmesi gibi küçük anlaşmazlıklar da yaşanmıştır.
Gerileme Dönemi ve Çöküş
Tüm iç karışıklıklar, veba salgını, depremler, İtalyan ve Türkmenlerle girilen çatışmalar Trabzon İmparatorluğu’nu zayıf düşürmüş ve Panaret’in Kronik’inde “felaket” olarak adlandırılan Gürcistan’ın Timur tarafından işgali gerçekleşmiştir. 15. yüzyıla girerken de Osmanlı Devleti ile Trabzon İmparatorluğu artık sınır komşusu olmuşlardır. Aynı dönemde Türkmenler de Giresun’a girmişlerdir. Trabzon, Osmanlı tarafından ilk kez 1440’larda kuşatılmışsa da alınamamıştır. Yine akabinde Şeyh Cüneyd önderliğindeki Türkmenler, Trabzon’u kuşatmışlarsa da geri çekilmek zorunda kalmışlardır. Son olarak Fatih Sultan Mehmed 1461 yılında 140.000 kişilik ordusuyla gelerek yaklaşık bir aylık bir direnişten sonra şehri teslim almıştır.
